Vize almak
İlk ABD vizemi 2003 yılında henüz öğrenciyken almıştım. New York tatilimiz öncesi vize sürem çok yakın bir zamanda dolmuş olacaktı, dolayısıyla yeniden vize almam gerekiyordu. Aslında bu bir bakıma şans, çünkü eşim için de vize almamız gerekiyordu ve böylelikle ABD vize zamanlarımızı eşitlemiş, saatlerimizi ayarlamış olacaktık. Aşağıdaki resmi web sitesindeki yönlendirmeleri izledik.
http://turkish.turkey.usembassy.gov/gocmen_olmayan_vize_ist.html
3 temel adım var:
1- Biyometrik fotoğraf: Minimum 600×600 pixel, maksimum 1.200×1.200 pixel boyutlarındaki fotoğrafı online olarak dolduracağınız başvuru formuna eklemeniz gerekiyor. Fotoğrafçınızdan e-posta adresine göndermesini ya da taşınabilir belleğe yüklemesini isteyin.
2- DS-160 Başvuru Formunu Doldurmak: Sayfalarca uzunlukta detaylı bir form.. Formu tek seferde doldurma zorunluluğunuz yok, kaydedip tekrar dönebiliyosunuz.
3- Randevu almak: Başvuru formunuzu doldurduktan sonra vize mülakatı için randevu almanız gerekiyor. Bu arada zaten sizinle ilgili tüm araştırmalar yapılmış ve tamamlanmış oluyor. Ama son kararı konsolosluktaki yetkililer veriyor.
Vize mülakatında aslında yanınızda hiçbir evrak götürmenize gerek yok. Ama olur da ikna olmamışlarsa veya sorarlarsa diye siz siz olun yanınızda yasa dışı göçmenlik niyetinde olmadığınızı gösterir belgelerinizi götürün. Aksi takdirde yasa dışı göçmenlik niyetinde olduğunuzu düşünüp, veya başka nedenlerle vize alamayabilirsiniz. Biz her ihtimale karşı iş yerlerimizden aldığımız yazı, gidiş-dönüş uçak biletimiz, “hani”cimin gönderdiği davet mektubu, onun orada öğrenci olduğunu/kim olduğunu ispatlar bir belge, seyahatimizi finanse edebilme gücümüzü gösterir belgeler, vs. götürdük.
İstanbul Başkonsolosluğu’na (muhtemelen Ankara Büyükelçiliği’ne de) cep telefonu sokamıyorsunuz. Ama giriş kapısının hemen karşısındaki kahve/büfeler 5 TL karşılığında emanete telefonunuzu kabul ediyorlar. Biz telefonlarımızı bizimle gelen anne-babamıza bıraktık. Binanın yakınlarında park yeri bulmanız pek mümkün değil, bulduğunuzu sandığınız yerler de güvenlik nedeniyle park edilemez nitelikte oluyor. Arabayla gittiyseniz biraz uzakta bıramayı göze alın. Eğer randevu saatiniz öncesinde açılmış ise İstinye Carrefour’a aracınızı bırakabilirsiniz. 400 metre mesafe var yalnızca..
Her banko ayrı bir iş yapıyor, yaklaşık 3-4 banko ziyaret ettikten sonra son bankodaki görevli kararı tebliğ ediyor. İlk vize alışımda olduğu gibi çok az soruya (Evli misiniz? Nereye gideceksiniz? Nerede çalışıyorsunuz? İyi tatiller.) yanıt verip, beraberimizdeki hiçbir evrağı göstermemize gerek kalmadan 1-2 dakika içinde vize veriliyor. Vizemiz basılmış pasaportumuzun PTT aracılığıyla gönderileceği bilgisini alıyor ve uzun uzun sorular yanıtlamak durumundaki kişilerle, vize alamayan kişileri görünce şaşırıyor ve kendi adımıza daha da mutlu oluyoruz..
İngiltere transit vize istiyor mu?
Uçuşumuz Londra aktarmalı olduğundan aklımızdaki bir diğer soru, İngiltere’nin transit vize isteyip istemediğiydi. Havaalanından dışarı çıkmayacağımız için ve varış noktamız ABD olduğu ve geçerli bir ABD vizemiz olduğundan Transit İngiltere vizesi ihtiyacımız olmadığına araştırmalarımız ve konsoloslukla telefon görüşmemiz sonrasında emin olduk. Aşağıdaki linkten siz de okuyabilirsiniz…
https://www.gov.uk/check-uk-visa/y/turkey/transit/no
(Bir sonraki yazı: New York’a gidiş, JFK’den Manhattan’a ulaşım)
